Τέλος έκλειψης;

Κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα η παρατήρηση του ε Ηνίοχου δεν ήταν ευνοϊκή λόγω της δυσκολίας που υπήρχε στο να παρατηρηθεί το σύστημα (αρκετά χαμηλά πριν τον Ιούνιο, πίσω από τον Ήλιο στην συνέχεια και αρκετά νωρίς το πρωί μετά τον Ιούλιο). Ωστόσο παρατηρήσεις από μέλη του ΣΕΑ υπάρχουν και στο επόμενο διάστημα θα ανανεωθεί και το γράφημα. Παρατηρήσεις που κατατέθηκαν στην AAVSO/CitizenSky δείχνουν ότι μετά τα μέσα Ιουλίου το σύστημα επέστρεψε στο 3.02, γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της έκλειψης. Ωστόσο το πρόγραμμα θα τρέξει μέχρι το τέλος του χρόνου και στην συνέχεια ο ΣΕΑ θα συγκεντρώσει όλες τις παρατηρήσεις για να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία και ανάλυση με σκοπό μια δημοσίευση σε ένα τεύχος της AAVSO αποκλειστικά αφιερωμένο στο ε Ηνίοχου.

Μια ενδιαφέρουσα τελευταία είδηση αποτελεί μια πρόταση για ένα εναλλακτικό μοντέλο του δίσκου (Jan Budaj 2011). Σε αυτό το μοντέλο ο δίσκος είναι μια σύνθεση από έναν εσωτερικό δίσκο οπτικά παχύ (δεν επιτρέπει το φως να περάσει από μέσα του εύκολα) και έναν εξωτερικό δίσκο οπτικά λεπτό, με τους δύο δίσκους να είναι στο επίπεδο της τροχιάς που τους βλέπουμε σε «κόψη» (edge-on). Τα σωματίδια σκόνης, που υπάρχουν στους δίσκους, σκεδάζουν το φως αλλά έχοντας μια συγκεκριμμένη κατεύθυνση. Έτσι είναι δυνατό να εξηγηθεί η αύξηση της φαινόμενης λαμπρότητας τους συστήματος στην μέση της έκλειψης αν η σκέδαση αυτή από τα σωματίδια έχει ακριβώς την διεύθυνση παρατήρησής μας (κάτι το οποίο μπορεί να επαναλαμβάνεται σε κάθε έκλειψη θυμίζοντας το φως ενός φάρου). Επιπλέον, λόγω της γεωμετρίας των δίσκων είναι πιθανό να είναι πιο εύκολο να περάσει το φως μέσα από τους δίσκους αυτούς όταν είμαστε στο μέσο της έκλειψης (λιγότερο πάχος υλικού παρεμβάλλεται ανάμεσα στο άστρο και σε εμάς) απ’ ότι στις άλλες φάσεις όπου υπάρχει περισσότερο υλικό. Η τελευταία πρόταση θα μπορούσε να ισχύει ανεξάρτητα από το αν έχουμε σωματίδια σκόνης ή απλά αέριο. Η εξήγηση αυτή ουσιαστικά αφαιρεί την ανάγκη ύπαρξης μιας τρύπας στην μέση του δίσκου (με σενάρια που αναφέρονται στην ύπαρξη ενός πλανήτη ή ζευγαριού καινούργιων άστρων τύπου Β). Οπότε έχει αρκετό ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε ποιες ιδέες ακόμη θα γεννηθούν για να εξηγήσουν αυτό το σύστημα.